Danger

[20+]This Blog may contain images and material intended for adults only.

[ฉ20+]บล็อกที่คุณจะดูอาจมีภาพและเนื้อหาที่เหมาะสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

Re-Up คือการนำเรื่องเก่าๆมาให้ดูให้อ่านกันใหม่ ซึ่งผมได้คัดแล้วว่าเรื่องที่ทำการ Re-up นั้น มีทั้งเนื้อเรื่องและภาพที่เข้มข้นพอที่จะนำมาให้อ่านกันอีกแบบไม่รู้เบื่อ


Credit.ผู้แปลบางท่านก็ได้ล้มเลิกการแปลไป บางท่านก็ยังแปลอยู่ หรือไฟล์การโหลดนั้นมีปัญหา กระผมจึงขออภัยและขออนุญาตในการ Re-up มา ณ ที่นี้ด้วย

เพิ่มเติม.สำหรับรายละเอียดหรือ Credit ไม่ถูกต้องสามารถแจ้งได้ที่ ByRecover@Gmail.com กระผมจะทำการแก้ไขให้ทันทีครับ

ประเภทของการ์ตูน

ลักษณะของการ์ตูน มี 2 ลักษณะ คือ
1. การ์ตูนภาพนิ่ง ( STATIC CARTOONS ) หมายถึง ลักษณะที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอิริยาบถ เป็นการบอกเล่า เล่าเรื่อง ไม่มีการดำเนินเรื่อง
2. การ์ตูนภาพเคลื่อนไหว ( DYNAMIC CARTOONS ) หมายถึง ลักษณะที่มีความเปลี่ยนแปลงลีลาอิริยาบถต่างๆ ของตัวการ์ตูน จากภาพหนึ่งไปยังอีกภาพหนึ่ง





ประเภทของการ์ตูนไทย
1. การ์ตูนการเมือง ( Political Cartoons ) เป็นการ์ตูนที่มุ่งเน้นการล้อเลียน เสียดสี ประชดประชันบุคคล หรือเหตุการณ์ที่สำคัญ ในไทยนิยมล้อเหตุการณ์ทางการเมือง เพื่อกระตุ้นให้ผู้อ่านอ่านเกิดความสนใจมีความคิดเห็นใหม่ๆลักษณะการ์ตูนชนิดนี้อาจมีบรรยายหรือไม่มีก็ได้
ตัวอย่างของการ์ตูนการเมือง ( Political Cartoons )



2. การ์ตูนขำขัน ( Gag Cartoons ) เป็นการ์ตูนภาพเคลื่อนไหว ที่มุ่งเน้นความขบขันเป็นหลัก การ์ตูนชนิดนี้จะนิยมนำเหตุการณืใกล้ตัวมาเขียน เป็นการ์ตูนที่ได้รับความนิยมมากในสังคมไทย
ตัวอย่างของการ์ตูนขำขัน ( Gag Cartoons )

3. การ์ตูนเรื่องยาว ( Comicorserial Cartoons ) เป็นการนำเสนอการ์ตูนที่เป็นเรื่องราวต่อเนื่องกันจนจบ การ์ตูนชนิดนี้ปรากฏอยู่ในนิตยสาร และหนังสือพิมพ์ เรียกว่า Comics Strips แต่ถ้านำมาพิมพ์รวมเล่ม เรียกว่า Comics Books เช่น การ์ตูนเล่มของญี่ปุ่น และฝรั่ง ส่วนของการ์ตูนไทยนั้นนิยมนำเรื่องจากวรรณคดี นิทานพื้นบ้าน จักร ๆ วงศ์ๆ เป็นต้น
ตัวอย่างของการ์ตูนเรื่องยาว ( Comicorserial Cartoons )

4. การ์ตูนประกอบเรื่อง ( Illustrated Cartoons ) เป็นการ์ตูนที่ใช้ประกอบกับข้อเขียนอื่นๆ ประกอบโฆษณาเพื่อขยายความ หรือการ์ตูนประกอบการศึกษา
ตัวอย่างของการ์ตูนประกอบเรื่อง ( Illustrated Cartoons )

5. การ์ตูนมีชีวิต ( Animated Cartoons ) หรือการ์ตูนภาพยนตร์เป็นการ์ตูนที่มีการเคลื่อนไหวมีการลำดับภาพ และเรื่องราว ที่ต่อเนื่องกันคล้ายภาพยนต์
ตัวอย่างของการ์ตูนมีชีวิต ( Animated Cartoons )






ประเภทของการ์ตูนญี่ปุ่น


1.โชเน็น (少年,shōnen)อะนิเมะและมังงะที่มีกลุ้มเป้าหมายเป็นเด็กผู้ชาย แต่โดยปกติแล้วจะครอบคลุมผู้ชายอายุไม่เกิน 18 ปีทั้งหมด คำว่าโชเน็นภายนอกประเทศญี่ปุ่น ถูกใช้เป็นคำเรียกการ์ตูนญี่ปุ่นที่มีเด็กวัยรุ่นชายเป็นกลุ่มเป้าหมายหลัก การ์ตูนญี่ปุ่นแนวโชเน็นส่วนใหญ่เป็นเรื่องของการต่อสู้ (ไม่ว่าจะเป็นการรบราฆ่าฟันหรือการต่อสู้ในสนามกีฬา) และมักมีการแทรกมุขตลกเพื่อไม่ให้เรื่องหนักเกินไป ตัวละครหลักโดยมากเป็นผู้ชาย และมิตรภาพระหว่างตัวละครชายมักเป็นจุดสำคัญของเรื่อง ตัวละครหญิงในเรื่องส่วนมากจะมีหน้าตาและรูปร่างสวยงามเกินความเป็นจริง สไตล์ในการวาดภาพของการ์ตูนแนวโชเน็นจะไม่หวานแหววและละเอียดอ่อนเหมือนกับการ์ตูนแนวโชโจเช่น ดราก้อนบอล เซนต์เซย่า 


2.โชโจะ (少女,shōjo) : (ภาษาญี่ปุ่นหมายถึง "ผู้หญิงอายุน้อย") อะนิเมะและมังงะที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กผู้หญิง คำนี้ถูกใช้เรียกการ์ตูนญี่ปุ่นที่มีเด็กวัยรุ่นหญิงเป็นกลุ่มเป้าหมายหลักการ์ตูนญี่ปุ่นแนวโชโจะมักเป็นเรื่องของความรัก และมักมีตัวละครเอกเป็นเด็กผู้หญิงที่จิตใจเข้มแข็งอย่างไรก็ดีมีการ์ตูนแนวโชโจะบางเรื่องที่มีตัวละครเอกเป็นผู้ชายและมีฉากต่อสู้เพื่อให้ถูกรสนิยมผู้อ่านกลุ่มอื่น นอกจากนี้ หลายเรื่องใช้ความรักระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย เป็นตัวชูรสและดึงดูดผู้อ่านหญิง รูปการ์ตูนญี่ปุ่นแนวโชโจะมักมีเส้นคม ดูเบา ตาของตัวละครมักเป็นประกายและใหญ่กว่าปกติ การ์ตูนแนวโชโจะนั้นมักจะถูกสับสนกับการ์ตูนแนวบิโชโจะ (เด็กผู้หญิงสวย) ซึ่งหมายถึงการ์ตูนญี่ปุ่นที่มีตัวละครหญิงที่มีหน้าตาและรูปร่างสวยงามเป็นจุดขาย โดยมีผู้ชายเป็นกลุ่มเป้าหมาย เช่น เซเลอร์มูน 


3.เซเน็น (青年,seinen)อะนิเมะและมังงะที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นวัยรุ่นชายตอนปลายถึงผู้ชายอายุประมาณ 18+ ปี อย่างไรก็ดีกลุ่มเป้าหมายของการ์ตูนหลายเรื่องอาจจะมีอายุมากกว่านี้โดยบางเรื่องมีกลุ่มเป้าหมายเป็นนักธุรกิจวัยกลางคน การ์ตูนแนวเซเน็นมีเนื้อหาและสไตล์ที่หลากหลาย บ้างเป็นการ์ตูนแนวทดลอง บ้างมีความน่ารักของตัวละครเป็นจุดขาย และบ้างก็เป็นหนังสือที่ค่อนข้างรุนแรง ด้วยเหตุนี้การ์ตูนแนวเซเน็น หลายเรื่องจึงถูกจัดอยู่ในกลุ่มโชโจ (shoujo) และโชเน็น (shounen) ด้วย แต่ถึงกระนั้นเซเน็นอีกคำคือ ระดับอายุของผู้ที่บรรลุนิติภาวะไปแล้ว คำนี้ถ้าเอาไปติดที่หนังสือใด หนังสือนั้นเป็นหนังสือปลุกใจเสือป่าอย่างแน่นอน
วิธีการง่ายๆ ที่จะบอกว่าการ์ตูนเรื่องใดเป็นการ์ตูนเซเน็นคือการดูว่าตัวอักษรคันจิเป็นตัวอะไร ถ้ามีกำกับส่วนมากจะเป็นการ์ตูนเซเน็น แต่ถ้าไม่มีแสดงว่าการ์ตูนเรื่องนั้นมีเป้าหมายเป็นกลุ่มอื่น การดูนิตยสารที่ตีพิมพ์ก็เป็นอีกวิธีหนึ่ง โดยนิตยสารการ์ตูนที่ขึ้นต้นชื่อด้วยคำว่า "ยัง" (young)ประมาณว่าเรท ต่ำกว่า16ห้ามดู มักจะเป็นนิตยสารการ์ตูนเซเน็น เช่น ยังจัมป์ ยังแอนิมอล เป็นต้น นิตยสารการ์ตูนเซเน็นอื่นๆ ที่มีชื่อเสียง ได้แก่ อุลตร้าจัมป์ อาฟเตอร์นูน และบิ๊กคอมิก เป็นต้น



4.โจะเซ (女性,josei)อะนิเมะและมังงะที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นผู้หญิงอายุประมาณ 18+ ปีการ์ตูนแนวโจะเซส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของผู้ใหญ่เพศหญิงในญี่ปุ่น แต่ก็มีบ้างเรื่องที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับนักเรียนมัธยม สไตล์การวาดภาพคล้ายกับการ์ตูนแนวโชโจะ แต่ตาไม่หวานและเป็นประกายเท่า และภาพโดยรวมดูเหมือนจริงมากขึ้น การ์ตูนโจะเซจะเล่าเรื่องของความรักอย่างสมจริงสมจริง ผิดกับความรักในการ์ตูนโชโจะซึ่งมักเป็นความรักในอุดมคติ การ์ตูนโจะเซอีกกลุ่มหนึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย คล้ายๆ กับการ์ตูนแนวยาโออิ โดยการ์ตูนเหล่านั้นจะมีเนื้อหาสมจริงสมจังกว่า และกล้าตีพิมพ์ที่เปิดเผยส่วนสัดมากกว่า ตัวอย่างเช่น นานะ


5.บิโชโจะ (び少女,bishōjo): (ภาษาญีปุ่นหมายความว่า "เด็กสาวหน้าตาดี") อะนิเมะและมังงะที่มีตัวละครหลักเป็นเด็กสาวหน้าตาสวยงาม เช่น เมจิกไนท์เรย์เอิร์ท 


6.บิโชเน็น (び少年,bishōnen): (ภาษาญี่ปุ่นหมายความว่า "เด็กหนุ่มหน้าตาดี") อะนิเมะและมังงะที่มีตัวละครหลักเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาและท่าทางสง่างาม เช่น ฟูชิกิยูกิ 


7.เอ็จจิ: มีรากมาจากตัวอักษร "H" ในภาษาญี่ปุ่นหมายว่า "ทะลึ่ง" อะนิเมะและมังงะในแนวนี้จะมีมุขตลกทะลึ่งแบบผู้ใหญ่ และมีภาพวาบหวามแต่ไม่เข้าข่ายอนาจารเป็นจุดขาย ตัวอย่างเช่น บ้านพักอลเวง 


8.เฮ็นไต (変態 หรือ へんたい,hentai) : (ภาษาญี่ปุ่นหมายความว่า "เบี่ยงเบน" หรือ"ลามก") เป็นคำที่ใช้นอกประเทศญี่ปุ่นสำหรับเรียกอะนิเมะและมังงะที่จัดได้ว่าเป็นสื่อลามกอนาจารในประเทศญี่ปุ่นเรียกอะนิมะประเภทนี้ว่า จูฮาจิคินอะนิเมะ"อะนิเมะสำหรับผู้ใหญ่อายุมากกว่า 18ปี หรือ อ่านว่า "เอะโระอะนิเมะ"มาจาก "erotic anime" แปลว่า "อะนิเมะที่กระตุ้นความรู้สึกทางเพศ ตัวอย่างเช่น ลาบลูเกิร์ล Desire เป็นต้น


9.โคโดโมมูเกะ (子供向け,Kodomomuke)อะนิเมะสำหรับเด็ก มีกลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กปฐมวัย ตัวอย่างเช่น โดราเอมอน


10.เมะกะ (めが,mega)อะนิเมะที่มีหุ่นยนต์ยักษ์ เช่น โมบิลสูทกันดั้ม 


11.มะโฮโชโจะ (魔法少女,mahō shōjo)แนวย่อยหนึ่งของอะนิเมะและมังงะแนวโชโจะมีตัวละครหลักเป็นเด็กผู้หญิงที่มีพลังวิเศษอย่างไดอย่างหนึ่ง เช่น การ์ดแคปเตอร์ซากุระ 


12.มะโฮโชเน็น (魔法少年,mahō shōnen)เหมือนแนวมะโฮโชโจะ แต่ตัวเอกเป็นผู้ชาย เช่น ดี.เอ็น.แองเจิล 


13.โชโจะไอ/yuriอะนิเมะและมังงะเน้นความรักร่วมเพศระหว่างผู้หญิง เช่น สตรอเบอรีพานิก 


14.โชเน็นไอ/yaoiอะนิเมะและมังงะเน้นความรักร่วมเพศระหว่างผู้ชาย เช่น กราวิเทชัน


Credit:  carto-on.exteen.com

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Random Posts